Genezing van een verlamde
“1 Op een dag gingen Petrus en Johannes zoals gewoonlijk omstreeks het negende uur naar de tempel voor het namiddaggebed. 2 Men had ook een man die al sinds zijn geboorte verlamd was naar de tempel gebracht; hij werd daar elke dag neergelegd bij de poort die de Schone heet, om te bedelen bij de bezoekers van de tempel. 3 Toen hij zag dat Petrus en Johannes de tempel wilden binnengaan, vroeg hij om een aalmoes. 4 Petrus richtte zijn blik op hem, evenals Johannes, en zei: ‘Kijk ons aan.’ 5 De bedelaar keek naar hen op, in de verwachting iets van hen te krijgen. 6 Maar Petrus zei: ‘Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik u: in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop.’ 7 Hij pakte hem bij zijn rechterhand om hem overeind te helpen. Onmiddellijk kwam er kracht in zijn voeten en enkels. 8 Hij sprong op, ging staan en begon te lopen. Daarna ging hij samen met hen de tempel binnen, lopend en springend en God lovend. 9 Alle tempelbezoekers zagen hem lopen en hoorden hem God loven. 10 Ze herkenden hem als de bedelaar die altijd bij de tempelpoort had gezeten en waren buiten zichzelf van verbazing over wat er met hem was gebeurd.”
Als het leven vastgelopen is en je niet meer verder kunt …..
Het verhaal van de 18e kameel….
Machteloos gevoel
In het Bijbelboek Handelingen zien we hoe het met de gemeente van de Heer verder gaat de wereld in en de eerste geschiedenis door nadat de Here Jezus is teruggegaan naar de hemel en de heilige Geest in Jeruzalem van duizenden bezit nam en in vuur en vlam zette. Duizenden kwamen tot geloof en de eerste gemeente werd een schoolvoorbeeld voor de gemeenten in later tijden. Een tijd om jaloers op te worden waarin grote dingen gebeurden in naam van de Heer. Maar die voortgang in het evangelie door de wereld heen zat niet alleen in de grote aantallen en massa-bekeringen of in de glans van de eerste gemeente, maar in het derde hoofdstuk richt de Bijbel de aandacht op een enkele persoon, een bedelaar die zijn hele leven verlamd was en dagelijks bij de tempelpoort moest bedelen voor zijn dagelijkse onderhoud. Een mens waarvan het leven vastgelopen was zou je kunnen zeggen, weinig toekomst en perspectief, altijd afhankelijk van anderen. De wereld trok letterlijk dagelijks aan hem voorbij zonder dat hij er echt zelf deel aan kon hebben. De meeste mensen keken de andere kant op en gunden hem geen blik of aandacht waardig.
Toch verwachtingsvol en de moed niet opgegeven
Bijzonder vind ik dat we dan lezen dat hij ondanks zijn situatie de hoop en de verwachting niet had opgegeven. Terwijl hij dagelijks zo vaak had meegemaakt dat anderen hem voorbij liepen keek hij toch verwachtingsvol naar Petrus en Johannes toen zij de tempel binnengingen en hem vroegen hen aan te kijken. Misschien was iets van de glorie van Pinksteren nog in hun ogen en houding af te lezen. Maar ergens vatte hij hoop en moed die verder ging dan het ontvangen van een aalmoes. Ik denk dat de situatie van deze man herkenbaar is voor velen vandaag. Nee niet letterlijk aan de bedelstaf, hoewel de financiële situatie van steeds meer mensen behoorlijk nijpend kan zijn! Maar velen kennen het gevoel dat je vastgelopen bent. Je hebt het gevoel geen kant op te kunnen en maar af te wachten wat het leven je verder nog brengt.
Geef wat je hebt in Jezus’ naam!
Totdat er op de een of andere manier iets gebeurt dat je weer moed en kracht geeft om het leven weer aan te kunnen. We lezen dan in Handelingen 3 van een korte woordenwisseling en ontmoeting met deze bedelaar. Als de verlamde man verwachtingsvol naar Petrus en Johannes kijkt zeggen deze: Nee geld heb ik niet maar wel iets anders, wat we hebben geef ik aan je……! Prachtige woorden als we ze even tot ons door laten dringen. Als we in Handelingen lezen over de groei van de gemeente dan wordt daarvoor niet iets bovenmenselijks van ons gevraagd maar eenvoudig om te geven wat we hebben, niet meer maar ook niet minder! Petrus en Johannes geven wat ze hebben: nl de naam en de kracht van de Here Jezus zelf! Hier heeft het tot gevolg dat er een wonder gebeurt en de verlamde man weer kan lopen en God loven en prijzen.
Wie geeft wat hij heeft kan het grote verschil maken…
Maar als we geven wat we hebben kan dat ook vandaag in mensenlevens het grote verschil maken. Soms kun je mensen net even een zetje in de goede richting geven door even te luisteren, door mee te denken, even stil te worden, andermans verdriet of vreugde oprecht aan te horen, een kleine vingerwijzing te geven, een bemoediging misschien wel vanuit een oprecht en doorleefd woord uit de Bijbel, door een beetje hulp of aandacht, in alle bescheidenheid zonder opdringerigheid of betweterigheid.
De 18e kameel….
Ik moest aan dit Bijbelgedeelte denken vanuit twee ervaringen de afgelopen tijd.
Ik hoorde weer eens dat bekende verhaal van de 18e kameel, die het verschil maakte in een vastgelopen kwestie. Het verhaal gaat over een vader met drie zonen. Het bezit van de vader bestaat uit 17 kamelen die hij als erfenis voor zijn zonen heeft bestemd met de volgende verdeling: de helft van het aantal kamelen is voor de oudste zoon, het derde deel voor zijn middelste zoon en het negende deel voor de jongste. Als de man sterft zitten de zonen met een probleem: de 17 kamelen laten zich niet volgens de bepalingen van de vader verdelen of je moet kamelen delen! Dan vragen ze raad aan een oude wijze man en die komt met de oplossing: ze mogen een kameel van hem lenen om het probleem op te lossen. Rekent u maar mee: er zijn nu 18 kamelen en de oudste krijgt er 9, de middelste 6 en de jongste 2! Verrassend is dat het totaal op 17 komt en de oude wijze man zijn kameel ook weer terug kan krijgen! Door iets aan het probleem toe te voegen van jezelf of vanuit je geloof kun je een klein zetje geven om het probleem op te lossen. Zo kreeg ik onlangs een mooie brief van een jongen die indertijd stage bij me gelopen heeft nadat hij tot twee keer toe! in de gevangenis had gezeten. Ik heb er al eens eerder over verteld. Ik mocht in alle bescheidenheid even mijn 18e kameel aan hem uitlenen in de vorm van onze vrachtwagen zal ik maar zeggen. Een klein stukje uit zijn brief wil ik graag met u delen:
Geachte heer Prijt,
Door middel van deze brief wil ik jullie opnieuw bedanken voor het vertrouwen die jullie in mij hebben gehad. Een paar dagen geleden blikte ik terug op mijn afgelopen jaren, terwijl ik een pizza zat te eten op een terras tegenover de Duomo in Milaan. Toen ben ik tot conclusie gekomen dat jullie mij net op het juiste moment dat duwtje hebben gegeven die ik nodig had om voorruit te komen.
Na mijn tweede serieuze en laatste detentieperiode wist ik het zeker, ik ga mijn leven beteren. Op de eerste de beste dag dat ik weer volledig van mijn vrijheid genoot ben ik direct doorgereden naar Donjon te Son. Ondanks dat ik hulp kreeg van het veiligheidshuis wist ik dat ik veel zaken zelf moest regelen. Ik was enorm blij dat ik opnieuw (2e keer) een kans kreeg van Paul om mijn opleiding af te maken, dat al een aardige vertraging had opgelopen. Het was een drukke periode waarin ik ben verhuisd en op kamers ging, een bijbaantje had in een pizzeria en in een re-integratie traject zat van de gemeente die me voorzag van een bijstandsuitkering. In september dat jaar (2012) heb ik ook mijn liefde ontmoet.
Nadat ik het diploma logistiek medewerker in Amersfoort bij Evert had opgehaald wist ik het zeker, ik ga verder met school. In september 2014 begon ik aan de opleiding bedrijfskunde MER aan de Fontys Hogescholen te Eindhoven. MER staat voor management, economie en recht. Ik zit momenteel in blok 3 en heb 45 punten! Mijn vriendin heeft haar propedeuse al binnen en gaat het volgend schooljaar rechtsgeleerdheid studeren aan de universiteit Maastricht. Ik hoop dit schooljaar mijn propedeuse te behalen en lekker de zomervakantie in te gaan.
Ik wil jullie oprecht bedanken.
Paul, als ik in de buurt ben kom ik even een kopje koffie drinken.
Met vriendelijke groet,
De 18e kameel is vaak de manier waarop de Here Jezus met mensen omging en gaat!
Bij mensen aan de poort van het leven en de kerk, soms bedelend, verlangend naar een nieuwe begaanbare weg, soms vastgelopen in het leven zelf zonder perspectief om de levenspuzzel opnieuw te leggen mag Handelingen 3 maar misschien ook dat oude verhaal van de 18e kameel ons hoop geven. Zo hoorde ik een wijze voorganger eens zeggen: bij elk pastoraal probleem zoek ik naar “de 18e kameel” en vindt die vaak bij de manier hoe Jezus met mensen omging! Het zou mooi zijn als we zo meer en meer als gemeente dienstbaar naar elkaar en in de wereld staan! We zullen nog verbaasd staan om de wonderen die er dan kunnen gebeuren!
Met vriendelijke broedergroet,
Ds. Paul J. Prijt